بررسی رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوئیتین مکمل تجویزشده در بیماران همودیالیزی

مقدمه: این تحقیق با هدف تعیین رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوئیتین مکمل تجویز شده در بیماران تحت درمان با همودیالیز شهرستان شاهرود انجام شده است. مواد و روش­ها: نمونه­های پژوهش شامل 54 بیمار تحت درمان با همودیالیز در شهرستان شاهرود بودند. معیار ورود نمونه شامل درمان با همودیالیز به­مدت 6 ماه، درمان با اریتروپوئیتین زیر جلدی حداقل برای 4 ماه، فریتین پلاسمای بیش­تر از 100 نانوگرم در میلی­لیتر و هماتوکریت هدف 30% برای مدت 3 ماه بود. برای بررسی کفایت دیالیز انجام شده ضریب kt/v برای بیماران محاسبه شده است. نتایج: در این مطالعه 30 نفر (6/55%) بیماران مذکر و 24 نفر (4/44%) مؤنث بودند. 4/70% بیماران (38 نفر) دارای ضریب kt/v کم­تر از 2/1 و 6/29% (16 نفر) دارای ضریب kt/v بیش­تر از 2/1 بودند. آزمون آماری t مستقل نشان­دهنده عدم وجود اختلاف معنادار بین میزان آهن، فریتین، هموگلوبین و هماتوکریت در بیماران با kt/v کم­تر و بیش­تر از 2/1 بود، اما بین میزان تزریق اریتروپوئیتین و ضریب kt/v ارتباط معناداری مشاهده گردید، به­طوری­که میانگین تزریق ماهانه اریتروپوئیتین در بیماران با 2/1< kt/v کم­تر از میانگین آن در بیماران با 2/1> kt/v بود. نتیجه­گیری: یافته­های حاصل از این پژوهش و سایر پژوهش­ها در زمینه تجویز اریتروپوئیتین در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با دیالیز مبین آن است که انجام دیالیز کافی ( kt/v بیش­تر از 2/1) می­تواند ضمن کاهش نیاز بیماران به اریتروپوئیتین مکمل و هزینه ­ های ناشی از آن، سبب کاهش عوارض احتمالی این دارو نیز گردد.